"Piję za dom Radziwiłłów, który od tak dawna przeszłości naszej służy” /Józef Piłsudski, Nieśwież, 26 października 1926 roku/ Obchodzimy dzisiaj kolejną rocznicę tzw. Przewrotu Majowego, zorganizowanego przez Józefa Klemensa Piłsudskiego. Dzień dzisiejszy jest również 87 rocznicą śmierci Marszałka. Osoba Józefa Piłsudskiego znana jest chyba każdemu Polakowi. Był litewskim szlachcicem, wodzem i mężem stanu, pierwszym marszałkiem Polski. Działaczem i przywódcą niepodległościowego nurtu Polskiej Partii Socjalistycznej (chociaż jak uważał S. Mackiewicz – nigdy nie był socjalistą, ani nawet radykalnym demokratą, lecz państwowcem i patriotą, starającym się włączyć w realną walkę o niepodległą Polskę – którą to możliwość w rzeczywistości mu współczesnej stwarzała wyłącznie PPS). Jako ciekawostkę można przytoczyć tutaj słowa Władysława Studnickiego, który twierdził że już w czasie „wielkiej wojny” Józef Piłsudski stał na pozycjach monarchistycznych: by
Jednym z ciekawszych wątków dyskusji historyczno-ideowej, toczonej ostatnio w obrębie polskiej prawicy, stał się (ponownie) spór pomiędzy zwolennikami dwóch koncepcji, sięgających korzeni polskiej państwowości: tzw. polski piastowskiej i jagiellońskiej. Zamiarem piszącego te słowa jest wykazanie, że obydwa założenia są błędne, a dla państwowości i tradycji naszej – wręcz zabójcze. Zacząć należy od stwierdzenia, że przywołane przed chwilą koncepty pozostają obce prawidłowo rozumianej polskiej idei państwowej i – co najistotniejsze – nie są zgodne z jej historią. Jak swego czasu trafnie zauważył profesor Jacek Bartyzel: ziemie ruskie były już przedmiotem zainteresowania Piasta Kazimierza Sprawiedliwego, a w praktykę wcielił je Piast Kazimierz Wielki, natomiast Jagiellon Zygmunt Kazimierzowic, zwany później Starym, panował w Głogowie. Historia narodu (nie rozumianego etnicznie, lecz ujmowanego jako „esencja moralna”) i państwowości, która go konstytuuje, musi być